And that's who I am - tag

Om mij een beetje beter te leren kennen, bedacht ik me: Laat ik de And that's who I am - tag eens doen!
Deze tag is vooral populair op websites als weheartit, waar ik al deze plaatjes dus ook vandaan heb.
Laten we maar gelijk beginnen!

Ik begin met hetgene wat mij het best omschrijft. Ik. Heb. Al-tijd. Honger. Het maakt niet uit waar ik ben, of dat ik al gegeten heb, ik heb gewoonweg altijd honger. Zelfs nu heb ik honger, terwijl ik dit aan het schrijven ben. Ik hou gewoon van eten, denk ik.

Ik ben van van de beleefde woorden. Bij alles wat een ander voor mij doet, zeg ik automatisch bedankt of iets in die richting. Alhoewel ik minder vaak sorry zeg - dat zou ik eigenlijk wel meer moeten doen -, past dit plaatje toch bij mij.

Ik kan niet lang boos blijven op iemand. Hooguit een dag, maar dan is mijn woede ook weer vele malen minder dan het eerst was. Vaak realiseer ik me dan ook dat ik niet zonder die persoon kan, en hoe belangrijk hij of zij eigenlijk is.

Ik raak gemakkelijk verveeld. Zo, dat is eruit. Behalve als ik iets echt interessant vind, houdt iets mijn concentratie niet langer vast dan twintig minuten. Zo gaat ook leren niet gemakkelijk, en ik moet toegeven - ja, dit is echt heel erg -, ik moet eigenlijk een boekverslag afmaken en nu ben ik alweer bezig met bloggen. Shame. On. Me.

Ik vind mezelf hilarisch. Helaas vind het overgrote deel van mijn vriendengroep dit niet, en vinden ze me alleen maar irritant. 

Dit plaatje sluit perfect aan bij het plaatje hierboven. Ik lach altijd. Nouja, niet altijd, maar erg vaak. Vooral als ik druk ben is het erg. Ik denk dan ook dat ik irritant ben, wat andere mensen soms dan ook vinden als ik te vaak of te lang lach.

Ik heb een kort lontje, en totaal geen geduld. Mijn moeder daarentegen, heeft een engelengeduld. Zij wacht gerust twintig minuten langer totdat iemand klaar is om iets te gaan doen. Als iets niet naar mijn zin loopt, raak ik snel gefrustreerd en krijg ik kriebelende handjes om alles om te gooien en het opnieuw te doen. 

Dit past aan de ene kant zo goed bij mij, en aan de andere kant totaal niet. In een normale week gaat mijn wekker om zeven uur en kan ik het niet laten om nog één keer om te draaien, waardoor ik bijna iedere ochtend moet haasten om optijd te zijn. Aan de andere kant, in de vakanties vind ik het totaal niet erg om vroeg op te staan, omdat ik dan productief bezig wil zijn. Alleen komt dit niet vaak voor, en moet ik iedere ochtend om zeven uur mijn nestje uit.

Dit was het weer, ik hoop dat jullie me nu iets beter kennen, en het vooral leuk vonden om dit te lezen.

Nu ga ik maar weer eens verder met mijn boekverslag...

XOXO, Misha